Op 1 oktober 1949 riep Mao Zedong de Volksrepubliek China uit. Daarmee was de Chinese Burgeroorlog beslecht in het voordeel van de communisten. Chiang Kai-shek trok zich met de ‘nationalistische’ Kwomintang terug op Taiwan, dat na de Japanse capitulatie in de Tweede Wereldoorlog werd bezet door China. Zijn regime bleef zichzelf echter ‘Republiek China’ noemen, wat sinds 1912 de officiële benaming van China was. Gedurende decennia waren dit regime en de Volksrepubliek het over alles oneens behalve over het feit dat er slechts één China bestaat en dat Taiwan daarvan deel uitmaakt. De auteur van dit boek beantwoordt de vraag wat de volkenrechtelijke status is van de huidige Republiek China, waarvan het machtsgebied bestaat uit Taiwan in ruime zin (Taiwan, Penghu, Kinmen en Matsu). Onderzocht wordt met name of Taiwan in ruime zin inderdaad integraal behoort tot de ‘staat China’, alsmede of de huidige Republiek China (inmiddels) kan worden beschouwd als een onafhankelijke staat die dient te worden onderscheiden van de Volksrepubliek. Daartoe wordt voorafgaandelijk de historische achtergrond van de Taiwankwestie geschetst en wordt uiteengezet hoe staten grondgebied kunnen verkrijgen alsook aan welke criteria een entiteit moet voldoen om als een staat te kunnen worden aangemerkt. In een afzonderlijk hoofdstuk wordt aandacht besteed aan het argument dat Taiwan geen onafhankelijke staat is omdat het geen staat wíl zijn.