Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de verslaggeving door de nazi's strak geregisseerd. Propagandaminister Joseph Goebbels riep Propaganda-Kompanien in het leven, speciale legereenheden die gewapend met pen, camera, microfoon of schetsblok de strijd op de voet volgden. De berichtgeving van deze soldaat-journalisten was erop gericht de opinie van het thuisfront af te stemmen op die van het regime.
Nadat Hitler in 1941 de Sovjet-Unie was binnengevallen, riep hij ook Nederlanders op de strijd aan te binden met het bolsjewisme: niet alleen de Duitse, maar de gehele Europese beschaving zou op het spel staan. Enthousiast gaven duizenden Nederlandse ss'ers gehoor aan Hitlers oproep. Treinen vol vrijwilligers denderden richting oostfront. Hun krijgshandelingen werden in woord, beeld en geluid vastgelegd door landgenoten, Nederlandse Kriegsberichter. De eerste jaren gebeurde dat vanuit de loopgraven rond Leningrad of vanuit de heuvels van de Oekraine, na de landing van de geallieerden in Normandië eveneens vanuit het westen, tot het net zich sloot rond Duitsland én rond Nederland.
Op basis van archiefmateriaal en persoonlijke getuigenissen vertelt Gerard Groeneveld het verhaal van deze Nederlandse ss-oorlogsverslaggevers. Niet eerder werd zo uitvoerig aandacht besteed aan deze bijzondere vorm van journalistiek, die parallellen vertoont met de wijze waarop de Amerikanen hun oorlogen in Irak aan het publiek verkochten. De ontstaansgeschiedenis van de Propaganda-Kompanien komt aan de orde en Groeneveld beschrijft tot in detail de opkomst en ondergang van de Nederlandse afdeling. Wie waren deze journalisten, wat dreef hen en hoe gingen ze precies te werk? Kriegsberichter is een meeslepend relaas over de alsmaar diepere kloof tussen beeld en werkelijkheid - over regisseren en geregisseerd worden.
