'Svenja Flasspöhler merkt 'Sensibel' op dat sensibiliteit niet per se hetzelfde is als progressiviteit. Sensibiliteit kan omslaan in regressie en agressiviteit, als ze verabsoluteerd en verheerlijkt wordt. Flasspöhler pleit ervoor om sensibiliteit gelijk op te laten gaan met weerbaarheid, om de gemeenschap bij elkaar te houden.' – Stine Jensen in NRC Handelsblad
In hoeverre kunnen we redelijkerwijs verwachten dat anderen rekening houden met onze gevoelens? Waar we vroeger dankzij morele codes wisten hoe we ons moesten gedragen, lijkt het nu alsof ieder voor zich moet aanvoelen hoe de ander benaderd wil worden.
Svenja Flasspöhler laat in Sensibel zien hoe ons invoelingsvermogen in de westerse cultuur altijd al een belangrijke rol speelde. Toch is er de afgelopen tijd wel degelijk iets veranderd. Welke wortels heeft onze gevoeligheid en vooral onze overgevoeligheid? En in welke verhouding staan sensibiliteit en weerbaarheid tot elkaar?
