Waar mensen bij elkaar zitten worden verhalen verteld. Ook organisaties zitten vol verhalen én kunnen hevig om een verhaal verlegen zitten. Verhalen die mensen stimuleren, die betekenis en richting geven, die concreet maken wat abstract is of emotie oproepen.
Wie zelf persoonlijke en authentieke organisatieverhalen durft te vertellen of gevoelig is voor de verhalen van anderen, kan veranderprocessen en leerprocessen stevig in gang zetten, ondersteunen, monitoren en evalueren. En voor onderzoek zijn organisatieverhalen misschien wel de rijkste bron van informatie.
Suzanne Tesselaar en Annet Scheringa bieden aan de hand van negen authentieke voorbeelden handvatten aan de verandermanager, trainer of onderzoeker om direct zelf met organisatieverhalen en storytelling aan de slag te gaan, bijvoorbeeld om:
- de manier waarop medewerkers over een verandertraject denken, drastisch te veranderen;
- een training een vliegende start te geven;
- met een projectteam draagvlak te creëren voor een project;
- verander- of leerdoelen betekenis en richting te geven;
- management en medewerkers in een fusietraject te verbinden;
- zicht te krijgen op de manier waarop medewerkers in hun werk of in een leertraject staan;
- leer- en verandertrajecten te monitoren en te evalueren.
Werken met authentieke verhalen is per definitie iets wat met emoties gebeurt of emoties opwekt. Daarin zit hem ook de kracht van organisatieverhalen. Wie wel de kracht van verhalen wil, maar niet de emoties, komt bedrogen uit: dat werkt niet! Daar staat tegenover dat wie voor het hele pakket durft te gaan, verbaasd zal zijn over de effecten ervan.
