Het kerstfeest, dat in onze tijd vaak dreigt te vervlakken, krijgt door de antroposofische wereldbeschouwing weer een grote betekenis.
Ons huidige kerstfeest is in oorsprong niet enkel een christelijk feest. In oude culturen werd in de midwintertijd de zon vereerd als de bron van al het leven. In de na-christelijke tijd werd deze zonneverering verbonden met de viering van de komst van Christus op aarde.
Sinds Christus op aarde is ge arneerd, kan de mens beleven dat hij de geestelijke zonnekrachten in zichzelf geboren moet laten worden.
Het oude zonnefeest, dat zowel in Egypte en Azi ls bijvoorbeeld bij de Kelten werd gevierd, leeft voort in de tekens en symbolen van ons kerstfeest. Rudolf Steiner geeft aan wat de oorspronkelijke betekenis van die oude symbolen is. Hij gaat diep in op de gebruiken in de oude mysterieculturen en hij beschrijft welke ervaringen de priesters en hun leerlingen moesten doormaken.
In de laatste van deze drie voordrachten geeft Rudolf Steiner aan welke rol de voor-christelijke de christelijke symbolen bij onze huidige kerstviering kunnen spleen.
