Het Nieuwe Testament telt twee brieven op naam van Petrus. Ze behoren tot de zogeheten Katholieke Brieven, die door verschillende oorzaken helaas wat in de schaduw gebleven zijn van de door Paulus gevoerde correspondentie. Daarom hebben 1 en 2 Petrus een zorgvuldige belichting nodig. Wanneer Petrus zelf aan het woord wordt gelaten, als apostel en getuige van Jezus Christus, blijken zijn brieven te beschikken over unieke zeggingskracht.
In deze commentaar wordt 1 Petrus getypeerd als een rondzendbrief uit Babylon. Het is een apostolisch rondschrijven, geadresseerd aan een kring van christelijke gemeenten in de regio Klein-Azië. 'Uitverkoren vreemdelingen van de diaspora', zo betitelt Petrus zijn lezers. Zelf bevond de apostel zich in een ander diasporagebied, waarschijnlijk het mesopotamische Babylon. Zijn rondzendbrief was bedoeld om te bemoedigen in het lijden waarmee de eerste lezers vrijwel dagelijks te maken kregen: sociale discriminatie. Vooral vanwege dit thema is 1 Petrus van blijvende betekenis voor de maatschappelijke betrokkenheid van christenen.
1991 - 1e druk
2010 - 4e, herziene druk
