Ik ben Nadia, een jonge vrouw, moeder van drie kinderen, en weduwe sinds de zomer van 2013.
De eerste maanden na het overlijden van mijn echtgenoot vind ik het woord “weduwe” een vreselijk woord. Tijdens het diepe rouwen vraag ik mij af of ik wil “overleven” of “leven”.
Na zeven jaar “jonge” weduwe evolueer ik verder naar een “eerder belegen” weduwe, iets minder jong, maar trots om weduwe te zijn.
Dit is mijn verhaal over de weduwe die niet rouwt volgens het boekje of de regels, maar op mijn eigen wijze.
Nadia Le Jeune houdt van uitdagingen. Haar eerste boek: “Tot aan de hemel” is een ontroerend en meeslepend verhaal over de ziekte van haar man. Daarbij tourt ze met haar eigenwijze theatershow. Op een openhartige, spontane, intense en soms grappige manier vertelt en schrijft ze over haar lot als weduwe.
