‘Bent ú de burgemeester?’ is de vraag die Joyce Sylvester tijdens de drukbezochte receptie in de raadszaal van het historische stadhuis van een haar aanstarende man kreeg, gevolgd door ‘Nee, dat geloof ik niet!’ Voor ze iets kon zeggen nam een bode de man bij de arm de menigte in. Al snel raakte ze in gesprek met anderen, maar na een half uur stond hij opnieuw voor haar. Met een rood hoofd maakte de man hakkelend excuses; hij had te laat gezien dat ze de ambtsketen droeg. Van een burgemeester had hij blijkbaar een ander beeld. Maar ook Joyce Sylvester moest haar beeld bijstellen: kennelijk was het niet zo vanzelfsprekend dat ze dit ambt uitoefende.
Joyce Sylvester is een pionier, steeds is zij de eerste zwarte vrouw in haar functie. Twaalf jaar lang was ze senator voor de PvdA, en ze was waarnemend burgemeester van Anna Paulowna en Naarden. Sinds 2016 is ze substituut ombudsman. In haar autobiografie Bent ú de burgemeester? vertelt ze over de weg die ze heeft afgelegd. Met haar verhaal maakt ze het belang van kansengelijkheid zichtbaar en daagt ze ons uit na te denken over onze oordelen en vooroordelen.
