Bahamontes # 44
Tien keer zegevierend over de top van de Koppenberg. Begin er maar aan. Thibau Nys, de gestroomlijnde fashionista van het veld, speelde het klaar. Al deed hij het wel in een samenwerkende
vennootschap met zijn pa.
Op de eerste rij toen Miguel Indurain in 1995 het werelduurrecord brak op de velodroom van Bordeaux: Eddy Merckx en Michel Wuyts. De parelende bevoorrading ná het sportieve exploot was zo overvloedig dat de meest getalenteerde van de twee op de tafels begon te dansen.
Toen onze naamgever de voorbije zomer stierf, ging zijn eretitel van ‘oudste nog levende Tourwinnaar’ over op Jan Janssen, een Nederlander aan onze zijde van de landsgrens. De 83-jarige kampioen is niet blij met het epitheton. “Alsof de aftakeling definitief is ingezet...”
Driftkikker, huilebalk, brokkenpiloot, eikel eerste klas; dat zijn dan nog de mildere koosnaampjes die Mark Cavendish de voorbije decennia verzamelde. Maar het kanon met de meeste etappezeges in de Tour is naast onuitstaanbaar ook ronduit onweerstaanbaar.
Het scheelde maar enkele honderden meters of Herman Derdin had het werelduurrecord bij de 80-plussers gepakt. De onvoorwaardelijke liefde van zijn vrouw en zonen maakte de pijn van het verlies iets draaglijker.
En verder: naar Florennes, het enige dorp dat twee Tourwinnaars voortbracht – de tweeling Yates over hun unieke dubbelslag in de Tour – met de familie van Pino Cerami in Le Pays Noir – vier unieke wereldrecordhouders van eigen bodem – Beryl Burton, de obsessieve rivale van Yvonne Reynders – de waanzinnige 268 kilometer per uur van Fred Rompelberg.
