In 'Het geluid van vallende sneeuw' en 'De volle maan als beste vriend' kijkt de lezer door de ogen van Jannie Regnerus en ondergaat dezelfde betovering die haar destijds overkwam in Japan en Mongolië.
De auteur verbleef een jaar in Japan en raakte daar gefascineerd door de bevolking die technologie als vanzelfsprekend omarmt, en tegelijk leeft met goden en geesten en de magische rituelen in stand houdt.
Tijdens haar tweejarige verblijf in Mongolië leefde ze in de grauwe hoofdstad Ulaanbaatar en was ze te gast bij een nomadenfamilie op het kleurrijke platteland, zowel op de steppe als in de Gobiwoestijn.
Ze ontmoette in Japan en in Mongolië de meest uiteenlopende personen en beleefde avonturen die zich alleen dáár kunnen afspelen. Na tien jaar maakt ze opnieuw een reis naar Mongolië en in een aan deze bundeling toegevoegd verhaal beschrijft ze hoe de stad, in tegenstelling tot het leven op de steppe, aan verandering onderhevig is.
