Alice in Organisatieland is een metafoor voor de ontdekkingstocht naar ‘het ongrijpbare’ in organisaties. We herkennen dit allemaal, maar in dit boekje wordt het inzichtelijk gemaakt. De grip op organisaties kan aanzienlijk worden vergroot! Alice leert ‘onder de huid van de organisatie’ te kijken doordat ze de ongeschreven regels in een dorpje op haar monocle ziet verschijnen. Om de honger in het dorp te kunnen verklaren, moet ze de ongeschreven regels echter ook begrijpen. Daarvoor krijgt zij vijf gouden sleutels.
Elke sleutel past op een huis. Door de huizen binnen te gaan, leert Alice waar de ongeschreven regels vandaan komen en hoe ze ervoor zorgen dat het organisatieprobleem blijft voortbestaan. Het boekje eindigt met de verandering in het dorp.
Waar Alice zich onder andere over verwondert is: Waarom mensen het een zeggen het ander doen, waarom initiatieven van het management steeds weer anders uitpakken, waarom u hele slimme mensen kunt hebben en toch een domme organisatie, en waarom organisaties zonder emotie niet leren.
