Op 10 mei 1940 viel Duitsland België aan. In de daaropvolgende dagen ging de Belgische staatsveiligheid over tot de internering van Duitsers die in het onbezette gebied woonden. Ook nazigezinde Belgen en communisten werden opgepakt. Ze werden allen weggevoerd naar Frankrijk. Nauwelijks bekend is dat veruit de meeste gearresteerden Joden waren, die in de jaren 1930 nazi-Duitsland hadden ontvlucht! België maakte blijkbaar geen onderscheid.
Deze publicatie volgt het lot van de Joodse gedeporteerden vanaf mei '40. Hun lot vermengt zich met dat van Joden die België in 1940-1944 ontvluchten. Vanuit Drancy en elders worden zo'n 5.850 Joden uit België gedeporteerd. Haast niemand keert in 1945 levend terug.
Hun namen zijn vergeten, hun gelaat is vervaagd. Het onderzoeksteam van Kazerne Dossin gaat in een ruim geïllustreerde tekst uitvoerig in op hun verhaal. Daarna volgen niet minder dan 4.300 teruggevonden foto's. De publicatie sluit af met een uitvoerige namenindex.
Drancy-Auschwitz kwam tot stand in samenwerking met het 'Mémorial de la Shoah' in Parijs. Serge Klarsfeld schreef het voorwoord in dit Belgische verhaal over het kamp van Drancy in Frankrijk.
