De titel van mijn boek verraadt al dat ik in dit nieuwe werk alom aanwezig ben. Maar ik spreek ook namens al die tijdgenoten die zich niet thuisvoelen in deze eeuw, die de ontwikkelingen niet kunnen en willen bijpoten. Die geen brief meer ontvangen maar meel. Niet de dokter aan de lijn krijgen maar een keuzemenu. Zij die geen heil zien in kunstgras, al houden ze van gedichten en schilderijen. Die niks moeten hebben van giftige gevaartes te land en in zee die windmolens worden genoemd. Vroeger was een windmolen een mooi en zuiver natuurlijk ding. In dit boek zal ik ook de echte grote moderne problemen niet vermijden. Ik wijs er bijvoorbeeld op dat die halve en hele meteorologen die zich weerman of -vrouw noemen nog steeds mooi weer (35 °C) aankondigen met ‘heerlijk terrasweer’. Tegenwoordig kunnen we de Gebakken Peren zo van de boom plukken.
Niemand houdt zijn hart zo vast als ik staat vol gloednieuwe verhalen, gedichten, gedachten, fabels en liedjes, zoals ‘De Taal der Ergernis’, ‘Dierenhumor’, ‘Okay ouwe lul’, diverse Kattenbelletjes, Moderne Onzindingen, Vicieuze Cirkels en zelfs een speciaal Bejaardenblokje.
